انواع اختلالات روانی

اختلالات روانی ، جزو بیماری‌های روحی و روانی شایعی محسوب می‌شوند که در تمام نقاط جهان قابل مشاهده است. بیش از نیمی از آمریکایی‌ها در دوره‌ای از زندگی خود به اختلال روانی مبتلا می‌شوند. این نوع اختلالات، ربطی به نقص شخصیت، تنبلی یا ناتوانی ندارد. به نظر شما تعریف کامل و جامع اختلال روانی چیست؟ تشخیص اختلالات روانی به چه صورت است ؟ آیا با انواع اختلالات روانی، شرایط و ویژگی‌های آن آشنایی دارید؟ آیا راهکار درمانی یا حمایتی برای این نوع اختلالات وجود دارد؟در کدام بیماری ها چه کسانی نیاز به روانپزشک دارنند؟ در این مقاله، تلاش شده است تا به انواع این اختلالات پرداخته شود؛ لطفاً در ادامه‌ی این مطلب همراه ما باشید.

اختلالات روانی (یا بیماری‌های روانی) اصطلاح کلی برای گروهی از بیماری‌ها محسوب می‌شود که ممکن است شامل علائمی‌ باشند که بر تفکر، ادراک، احساس، خلق و خو و رفتار فرد تأثیرگذار هستند. این علائم، می‌تواند به صورت گاه به گاه یا طولانی مدت (مزمن) مشاهده شوند و بر عملکرد روزانه و توانایی ارتباط فرد با دیگران تأثیرگذار باشند. سایر بیماری‌ها، از جمله مشکلات مربوط به خواب و بسیاری از بیماری‌های زوال عقل ، از جمله آلزایمر ، به دلیل درگیری مغزی ، به عنوان بیماری‌های روانی طبقه‌بندی می‌شوند.

هیچ دلیل واحدی برای بروز اختلالات روانی وجود ندارد. تعدادی از عوامل ، می‌توانند در خطر ابتلا به بیماری روانی نقش داشته باشند، مانند: تجربیات زندگی از جمله استرس یا سابقه‌ی تجاوز جسمی یا جنسی ، به خصوص اگر در دوران کودکی اتفاق افتاده باشد؛ ژن‌ها و سابقه‌ی خانوادگی فرد؛ عوامل بیولوژیکی مانند عدم تعادل شیمیایی در مغز؛ آسیب مغزی بر اثر ضربه؛ مصرف الکل یا مواد مخدر به صورت تفریحی؛ قرار گرفتن مادر در معرض ویروس‌ها یا مواد شیمیایی سمی در دوران بارداری؛ داشتن بیماری جدی پزشکی مانند سرطان؛ احساس تنهایی یا انزوا و…

بسیاری از اختلالات روانی، با تظاهرات بالینی مختلف بروز می‌یابند که به طورکلی به صورت ترکیبی از افکار، ادراک، عواطف، رفتار و روابط غیرعادی با دیگران مشخص می‌شوند. شرایط مختلفی وجود دارد که به عنوان بیماری اختلال روانی شناخته می‌شوند. رایج ترین اختلالات روانی عبارتند از:

1. اختلالات اضطرابی
2. اختلالات خلقی
3. اختلالات روان پریشی
4. اختلالات اشتها
5. اختلالات سوء مصرف مواد
6. اختلالات شخصیتی
7. اختلال وسواس فکری-اجباری
8. اختلالات مرتبط با تروما
9. زوال عقل
10. اختلالات رشدی

اختلالات اضطرابی ، گروهی از اختلالات سلامت روان محسوب می‌شود که شامل اختلال اضطراب فراگیر، اختلال وسواس فکری ، اختلال هراس، اختلال اضطراب اجتماعی و فوبیاهای خاص است. عدم درمان اختلالات اضطرابی می‌تواند منجر به آسیب قابل‌توجهی در زندگی روزمره‌ی افراد شود. افراد مبتلا به این نوع اختلالات روانی، به اشیاء یا موقعیت‌های خاص، با ترس و وحشت می‌نگرند و پاسخ آن‌ها به این موارد، به صورت ضربان سریع قلب و تعریق است. اگر پاسخ فرد به یک موقعیت مناسب نباشد و فرد نتواند پاسخ خود را کنترل کند؛ یا اگر اضطراب، در عملکرد طبیعی فرد، اختلال ایجاد نماید، تشخیص بهترین روانپزشک تهران  ، اختلال اضطرابی خواهد بود.

• اختلال اضطراب فراگیر

این نوع اختلال از شایع‌ترین اختلالات روانی از نوع اضطرابی است که با علائمی از جمله اضطراب و نگرانی مداوم، بیش از حد و غیرقابل کنترل در مورد رویدادهای زندگی روزمره مشخص می‌شود.

• اختلال وسواس فکری

نوع دیگر اختلالات روانی-اضطرابی که شایع، مزمن و طولانی مدت است، اختلال وسواس فکری است. در این نوع اختلال، فرد دچار افکار وسواسی و یا رفتارهایی غیرقابل کنترل، مزاحم و ناخواسته می‌شود.

• اختلال هراس

اختلال هراس یا پانیک، از انواع اختلالات روانی-اضطرابی است که در آن فرد بدون وجود خطر واقعی، احساس هراس دارد. ممکن است فرد کنترل خود را از دست بدهد و یا علائمی از جمله ضربان سریع قلب را تجربه کند.

• اختلال اضطراب اجتماعی

از این نوع اختلال، گاهی به عنوان فوبیای اجتماعی یاد می‌شود. فرد دچار ترس شدید از حضور در محیط‌های اجتماعی می‌شود. افراد مبتلا به این نوع اختلالات روانی، در صحبت کردن، ملاقات با افراد جدید و شرکت در اجتماعات مشکل دارند و از اینکه توسط دیگران مورد قضاوت یا بررسی قرار بگیرند، هراسان هستند.

از این نوع اختلالات روانی که به عنوان اختلالات عاطفی نیز یاد می‌شود، احساساتی از جمله غم و اندوه پایا یا دوره‌هایی از احساس شادی و نشاط بیش از حد یا دوره‌های نوسانی شدیدی از شادی تا غم را شامل می‌شود. شایع‌ترین اختلالات خلقی عبارتند از بیماری افسردگی ، اختلال دوقطبی و اختلال سیکلوتایمیک.

• افسردگی

افسردگی از انواع اختلالات روانی-خلقی است که احتمال ابتلای آن در زنان بیش از مردان است و علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان محسوب می‌شود. این بیماری با علائمی از جمله: کاهش خلق و خو، از دست دادن علاقه و لذت، غم و اندوه، احساس گناه یا کم ارزشی، خواب یا اشتهای آشفته، خستگی و تمرکز ضعیف و کاهش انرژی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است شکایات جسمی متعددی داشته باشند که دلیل فیزیکی مشخصی ندارد. این بیماری می‌تواند طولانی‌مدت یا مکرر باشد و به طور قابل‌توجهی، قابلیت افراد را برای عملکرد زندگی روزمره مختل سازد.

افسردگی انواع و علائم مختلف با سطوح مختلفی از شدت دارد که می‌تواند منجر به افزایش خطر افکار یا رفتارهای خودکشی در فرد شود. برنامه‌های پیشگیری از افسردگی، هم برای کودکان آسیب‌دیده به لحاظ جسمی و یا جنسی و هم برای حمایت روانی بزرگسالان پس از وقوع بلایا و درگیری موثر است.

• اختلال  دو قطبی

اختلال عاطفی دوقطبی از انواع اختلالات روانی-خلقی است که قبلاً به عنوان افسردگی شیدایی شناخته شده بود. فرد مبتلا به اختلال دوقطبی، دوره‌هایی از شادی و افسردگی را تجربه می‌کند که با دوره‌هایی از خلق و خوی طبیعی از هم متمایز می‌شوند. ممکن است فرد، علائم روان پریشی را تجربه کند یا اصلاً نداشته باشد. عوامل استرس‌ زای محیطی نیز می‌توانند باعث ایجاد دوره‌هایی از این بیماری روانی شوند. دوره‌های شیدایی شامل خلق و خوی بالا یا تحریک‌پذیر، فعالیت بیش از حد، تکلم سریع، افزایش عزت نفس و کاهش نیاز به خواب است. افرادی که حملات شیدایی دارند، اما دوره‌های افسردگی را تجربه نمی‌کنند نیز به عنوان افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در نظر گرفته می‌شوند.

• اختلال سیکلوتایمیک

این نوع اختلال، از انواع اختلالات روانی-خلقی نادر است که فرد دچار فراز و نشیب‌های عاطفی می‌شود، اما به اندازه‌ی اختلال دوقطبی شدید نیست. در این نوع اختلال، فرد به‌طور محسوس، دچار خلق و خوی نوسانی می‌شود.

اختلالات روان پریشی از انواع اختلالات روانی است که فرد دچار آگاهی و تفکر تحریف شده است. سه مورد از رایج‌ترین علائم اختلالات روان پریشی توهم، هذیان و تفکر گیج است. توهم، یعنی تجربه‌ی مشاهده‌ی تصاویر یا شنیدن صداهایی که واقعی نیستند؛ هذیان، یعنی اعتقاد به باورهای ثابت نادرستی که شخص بیمار، علی‌رغم شواهد درستی که به او ارائه می‌شود، بر آن پافشاری دارد. روان پریشی می‌تواند در تعدادی از بیماری‌های روانی از جمله روان پریشی ناشی از مواد مخدر، اسکیزوفرنی و اختلالات خلقی رخ دهد.

• اسکیزوفرنی

از انواع اختلالات روانی شدید و پیچیده است که معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود. این بیماران با تحریف در تفکر، ادراک، احساسات، زبان، احساس و رفتار تحریف شده از واقعیت مشخص می‌شوند. علائم اسکیزوفرنی بسیار متفاوت است، اما ممکن است شامل توهم، هذیان، اختلال فکری، کناره‌گیری اجتماعی، کمبود انگیزه و اختلال در تفکر و حافظه باشد، اما فرد دارای شخصیت دوگانه نیست. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در معرض خطر بالای خودکشی قرار دارند. این اختلال می‌تواند انجام فعالیت روزانه را در فرد دشوار سازد.

 

اختلالات اشتها، از دیگر انواع اختلالات روانی است که شامل احساسات، نگرش‌ها و رفتارهای شدید وزن و غذا است. بی‌اشتهایی عصبی، پُرخوری عصبی و اختلال پُرخوری، شایع‌ترین اختلالات اشتها هستند که بر زنان و مردان تأثیر می‌گذارد و می‌تواند عواقب روانی و جسمی جدی داشته باشد.

• بی‌اشتهایی عصبی

در سیستم عصبی مرکزی فردی که دچار این نوع اختلالات روانی است، هورمون‌های استرس خاصی ترشح می‌شود که می‌تواند هضم، گرسنگی و اشتهای فرد را کاهش دهد.

• پُرخوری عصبی

در این نوع از اختلالات روانی، کورتیزول آزادشده در بدن فرد تحت تاثیر استرس قرار می‌گیرد و باعث می‌شود فرد هوس خوردن غذاهای چرب، شور و شیرین داشته باشد.

• اختلال پُرخوری

این نوع اختلالات روانی-اشتها، اختلالی است که موجب می‌شود رفتارهای خوردن فرد تغییر کند و سلامت، احساسات و توانایی او تحت تاثیر قرار بگیرد؛ در نتیجه، تاثیر منفی بر بخش مهمی از زندگی فرد خواهد گذاشت.

افراد مبتلا به این نوع اختلال، قادر به مقاومت در برابر انگیزه یا انجام اعمالی نیستند که می‌تواند به خودشان یا دیگران ضرر برساند. دزدی و قمار اجباری، مصرف الکل و مواد مخدر نمونه‌هایی از انواع اختلالات روانی-کنترل تکانه و اعتیاد هستند. اغلب، افراد مبتلا به این اختلالات، چنان با موضوعات اعتیاد خود درگیر می‌شوند که شروع به نادیده گرفتن مسئولیت‌ها و روابط می‌کنند.

 

افراد مبتلا به این نوع از اختلالات روانی، ویژگی‌های شخصیتی شدید، سرسختانه و انعطاف‌ناپذیری دارند که برای فرد ناراحت‌کننده است و یا باعث ایجاد مشکلاتی در محیط کار یا روابط اجتماعی او می‌شود. علاوه بر این، الگوهای فکری و رفتاری فرد به طور قابل توجهی با انتظارات جامعه متفاوت است و فرد به قدری سفت و سخت است که در عملکرد طبیعی او اختلال ایجاد می‌شود. از انواع اختلال شخصیت می‌توان به اختلال شخصیت ضداجتماعی، اختلال شخصیت وسواسی-اجباری، اختلال شخصیت هیستریونیک، اختلال شخصیت اسکیزوئید و اختلال شخصیت پارانوئید اشاره کرد.

• اختلال شخصیت ضداجتماعی

در این نوع از اختلالات روانی، فرد به طور مداوم به درستی و نادرستی، توجهی نشان نمی‌دهد و حقوق و احساسات دیگران را نادیده می‌گیرد.

• اختلال شخصیت وسواسی-اجباری

این نوع از اختلالات روانی-شخصیت، با کمال‌گرایی، نظم و آراستگی شدید مشخص می‌شود و این افراد نیاز شدیدی به تحمیل استانداردهای خود به محیط بیرون دارند.

• اختلال شخصیت هیستریونیک

افراد مبتلا به این نوع از اختلالات روانی- شخصیتی با ناپختگی، وابستگی، خودمحوری و غرور، همراه با میل به توجه، فعالیت، هیجان و رفتاری که به طور مشخص، ناپایدار یا دستکاری‌کننده است، مشخص می‌شوند.

• اختلال شخصیت اسکیزوئید

این نوع از اختلالات روانی، وضعیتی غیرمعمول محسوب می‌شود که در آن افراد دارای طیف محدودی از بیان احساسات هستند و از فعالیت‌های اجتماعی و تعامل با دیگران دوری می‌کنند.

• اختلال شخصیت پارانوئید

اگر اختلالات روانی به صورت احساسی غیرمنطقی و مداوم همراه باشد، ممکن است نشانه‌ی اختلال شخصیت پارانوئید و اختلال هذیانی (پارانوئید) باشد.

 

 

افراد مبتلا به این نوع اختلالات روانی، گرفتار افکار یا ترس‌های مداومی هستند که باعث می‌شود تا مراسم یا روال خاصی را انجام دهند. به افکار مزاحم، وسواس و به تشریفات، اجبار گفته می‌شود. به عنوان مثال، فردی که بی‌دلیل از میکروب‌ها می‌ترسد و به طور دائم دست‌های خود را می‌شوید، به این نوع اختلال مبتلا است.

این نوع اختلالات روانی، وضعیتی است که می‌تواند به دنبال رویدادی آسیب‌زا و یا وحشتناک مانند تجاوز جنسی یا فیزیکی، مرگ غیرمنتظره‌ی یکی از عزیزان، رویدادهای مرتبط با جنگ، شکنجه و یا بلایای طبیعی مانند آتش‌سوزی ایجاد شود. افراد مبتلا به PTSD اغلب دارای افکار، خاطرات وحشتناک و پایداری از وقوع یک رویداد در ذهنشان هستند که از نظر احساسی بی‌حس می‌شوند.

 

از دیگر انواع اختلالات روانی، دمانس یا زوال عقل است که معمولاً ماهیتی طولانی‌مدت یا پیشرونده دارد و در آن عملکرد شناختی فرد که شامل توانایی پردازش فکری است، فراتر از آنچه که از روند پیری طبیعی انتظار می‌رود، با مشکل مواجه می‌گردد. این بیماری بر حافظه، نحوه‌ی تفکر و جهت‌گیری فرد تغییر ایجاد می‌کند و موجب کاهش درک موضوعی، محاسباتی، ظرفیت یادگیری و قضاوت فرد خواهد شد. اختلال در عملکرد شناختی، معمولاً با وخامت کنترل عاطفی، رفتار اجتماعی یا انگیزه همراه است و می‌تواند ناشی از انواع بیماری‌ها و آسیب‌هایی باشد که بر مغز تأثیر می‌گذارد؛ مانند بیماری آلزایمر یا سکته مغزی .

اختلال رشد از دیگر انواع اختلالات روانی و اصطلاحی است که ناتوانی ذهنی و اختلالات رشدی فراگیر از جمله اوتیسم را پوشش می‌دهد. اختلالات رشدی، معمولاً از دوران کودکی آغاز و تا بزرگسالی ادامه می‌یابد و باعث اختلال یا تاخیر در عملکردهای مربوط به بلوغ سیستم عصبی مرکزی می‌شود و به طورکلی دوره‌ای ثابت، بدون روند عود یا بهبودی را طی می‌کنند.

• اوتیسم

از علائم این نوع اختلالات روانی-رشدی، شامل اختلال در رفتار اجتماعی، ارتباط، زبان و طیف محدودی از علایق و فعالیت‌ها است که منحصر به فرد بوده و به طور مکرر انجام می‌شود. اختلالات رشدی مربوط به اوتیسم اغلب در دوران نوزادی یا اوایل کودکی منشا می‌گیرند. افراد مبتلا به این اختلالات، گاهی اوقات درجاتی از ناتوانی ذهنی را نشان می‌دهند.

انواع دیگری از اختلالات روانی وجود دارد که کمتر رایج هستند و در ادامه به طور خلاصه به آن‌ها اشاره می‌شود.

• سندرم‌های پاسخ به استرس

این نوع اختلالات روانی، زمانی رخ می‌دهند که فرد در پاسخ به یک رویداد یا موقعیت استرس‌زا، علائم عاطفی یا رفتاری را بروز ‌دهد. عوامل استرس‌زا ممکن است شامل بلایای طبیعی، مانند زلزله یا گردباد و یا رویدادها و بحران‌هایی مانند تصادف رانندگی، تشخیص بیماری، مشکلات بین فردی مانند طلاق، مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل، یا مشکل سوء مصرف مواد باشد. این بیماری، معمولاً حدود سه ماه پس از وقوع رویداد یا موقعیت شروع می‌شوند و شش ماه پس از از بین رفتن عامل استرس‌زا به پایان می‌رسند.

• اختلالات تجزیه‌ای

افراد مبتلا به این نوع اختلالات روانی، به تغییرات شدید یا اختلال در حافظه، آگاهی، هویت و آگاهی عمومی از خود و محیط اطرافشان مبتلا می‌شوند و معمولاً استرس طاقت‌فرسایی را تحمل می‌کنند که احتمالاً نتیجه‌ی رویدادهای آسیب زا، تصادفات یا بلایایی است که ممکن است فرد تجربه کرده یا شاهد آن باشد.

• اختلالات ساختگی

اختلالات ساختگی نوعی از اختلالات روانی است که در آن فرد به طور آگاهانه و عمدی علائم جسمی و یا عاطفی را فراهم کرده و یا از آن‌ها شکایت می‌کند تا خود را در نقش بیمار یا به عنوان فردی که نیاز به کمک دارد، نشان دهد.

• اختلالات جنسی

این نوع اختلالات روانی، شامل اختلالاتی است که بر تمایل، نحوه‌ی عملکرد و رفتار جنسی فرد تأثیر می‌گذارد. اختلال عملکرد جنسی، اختلال هویت جنسی و پارافیلیا نمونه‌هایی از بیماری‌های اختلالات جنسی هستند.

• اختلالات علائم جسمی

​​فرد مبتلا به این نوع اختلالات روانی، قبلاً به عنوان اختلال روان تنی یا اختلال جسمی شناخته می‌شد. بیمار، بدون توجه به اینکه آیا پزشک می‌تواند بیماری را تشخیص دهد یا خیر، علائم جسمی بیماری یا درد را با سطح پریشانی بیش از حد و نامتناسب تجربه می‌کند.

• اختلالات تیک

افراد مبتلا به اختلال تیک ، صداها یا حرکات غیرهدفمندی را از خود بروز می‌دهند که تکراری، سریع، ناگهانی و یا غیرقابل کنترل است (صداهایی که به طور غیرارادی تولید شود تیک صوتی نامیده می‌شوند) .

عوامل تعیین کننده‌ی سلامت روان و اختلالات روانی، نه تنها شامل ویژگی‌های فردی مانند توانایی مدیریت افکار، عواطف، رفتارها و تعامل با دیگران است، بلکه عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و محیطی مانند سیاست‌های ملی، حمایت اجتماعی و استانداردها را نیز شامل می‌شود. استرس، ژنتیک، تغذیه، عفونت‌های دوران بارداری و قرار گرفتن در معرض خطرات محیطی نیز از عوامل موثر در بروز این نوع اختلالات هستند.

 

تشخیص اختلالات روانی می‌تواند موضوعی بحث‌برانگیز باشد. در جامعه‌ی پزشکی، بحث‌های زیادی در مورد اینکه بیماری روانی چیست، وجود داشته است. این تعریف می‌تواند تحت تأثیر جامعه و فرهنگ باشد، اما بیشتر بیماری‌های روانی در همه‌ی کشورها و فرهنگ‌ها رخ می‌دهد که نشان‌دهنده‌ی آن است که این بیماری‌ها تنها بر اساس هنجارها و انتظارات اجتماعی ایجاد نشده‌اند، بلکه پایه‌های زیست‌شناختی و روان‌شناختی نیز دارند. مراحل تشخیص این بیماری‌های روانی عبارتند از:

• بررسی سابقه‌ی پزشکی بیمار
• معاینه‌ی بالینی
• انجام آزمایش‌های آزمایشگاهی
• پاسخ به سوالاتی در خصوص تفکر، احساسات و رفتار توسط متخصصان روانشناس و یا روانپزشک  در کلینیک روانپزشکی و کلینیک روانشناسی

اختلالات روانی، تأثیر قابل توجهی بر سلامت اجتماعی، حقوق بشری و اقتصادی دارد. راهکارها و درمان‌های موثری برای پیشگیری از این نوع اختلالات و کاهش رنج ناشی از آن وجود دارد. دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و خدمات اجتماعی، نقش کلیدی در درمان و حمایت اجتماعی این افراد دارند. روش درمانی بستگی به این دارد که فرد دچار چه نوع اختلال روانی باشد.

ممکن است فرد نیاز به مصرف دارو و یا حمایت اجتماعی و آموزشی برای مدیریت شرایط خود داشته باشد. در برخی موارد، ممکن است به درمان فشرده‌تری نیاز باشد. حتی ممکن است لازم باشد فرد به دلیل شدت بیماری یا احتمال خطر و آسیب به خود در بیمارستان روانی بستری شود و نیاز به مشاوره، بحث‌های گروهی و انجام فعالیت‌هایی با متخصصان سلامت روان و سایر بیماران داشته باشد.

 

• اختلالات رشدی

مشارکت خانواده در مراقبت از افراد مبتلا به اختلالات رشدی، بسیار مهم است. دانستن اینکه چه چیزی باعث ناراحتی و رفاه در افراد مبتلا به این بیماری می‌شود یا اینکه چه محیط‌هایی برای یادگیری بهتر آن‌ها مساعد است، جزو عناصر مهم مراقبتی است. برنامه‌ی منظم روزانه، به جلوگیری از استرس‌های غیرضروری در افراد مبتلا به این نوع اختلالات روانی کمک خواهد کرد؛ برای مثال: داشتن برنامه‌ی منظم برای صرف غذا، بازی، یادگیری، خوابیدن و پیگیری منظم خدمات بهداشتی در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلالات رشدی مهم است.

• افسردگی

برای مدیریت افسردگی باید به جنبه‌های روانی اجتماعی آن توجه شود؛ از جمله: شناسایی عوامل استرس‌زا، مانند مشکلات مالی، مشکلات شغلی، آزار جسمی یا روحی و منابع حمایتی مانند اعضای خانواده و دوستان، فعال بودن در شبکه‌های اجتماعی و انجام فعالیت‌های اجتماعی، نقش مهمی در مدیریت افسردگی دارند. همچنین، درمان‌های موثری برای این نوع از اختلالات روانی وجود دارد. برای مثال، افسردگی خفیف تا متوسط ​​را می‌توان با گفتاردرمانی مانند درمان شناختی رفتاری یا روان درمانی درمان کرد و یا مصرف داروهای ضدافسردگی می‌توانند شکل موثری از درمان افسردگی متوسط ​​تا شدید باشند، اما خط اول درمان برای موارد افسردگی خفیف محسوب نمی‌شوند.

• سایر بیماری‌های روانی

درمان‌های موثری برای درمان فاز حاد اختلالات روانی از نوع دوقطبی و پیشگیری از عود بیماری در دسترس است. از حمایت روانی اجتماعی فرد که جزء مهمی از درمان محسوب می‌شود تا مصرف داروهایی که خلق و خوی فرد را تثبیت می‌کنند. برای درمان اختلال وسواس فکری، درمان شناختی رفتاری و مصرف دارو کمک‌کننده است و برای بیماران روان پریش و پارانوئید، درمان دارویی و حمایت روانی بیمار می‌تواند علائم فرد را تسکین یا حتی بهبود بخشد. همچنین، در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، اَنگ و تبعیض، می‌تواند منجر به عدم دسترسی این افراد به خدمات بهداشتی و اجتماعی شود؛ لذا، مصرف دارو و حمایت روانی اجتماعی، بسیار موثر است.

متاسفانه، در حال حاضر هیچ درمانی برای انواع اختلالات روانی زوال عقل یا تغییر سیر پیشرونده‌ی آن وجود ندارد. اما، می‌توان کارهایی برای حمایت و بهبود زندگی افراد مبتلا به زوال عقل، مراقبان و خانواده‌های آن‌ها انجام داد تا شرایط تحمل این بیماران بهبود یابد؛ مثل انجام فیزیوتراپی و گفتاردرمانی.