بیماری‌ها و مشکلات مرتبط با روان که نیاز به تشخیص پزشکی و البته دارو درمانی دارند، باید تحت نظر روانپزشک دنبال شوند. افراد معمولا در ابتدای کار بعد از مراجعه به تراپیست یا روانشناس، در صورت نیاز به پیگیری بیشتر، به روانپزشک ارجاع داده میشوند. نکته بسیار مهمی که در این باره وجود دارد این است که، چه مدت باید تحت درمان راونپزشکی باشم تا بتوانم نتیجه لازم را دریافت کنم؟ در وهله اول نوع و شدت بیماری مشخص میکند که درمان تا چه اندازه باید ادامه پیدا کند و علاوه بر این عوامل دیگری نیز وجود دارد که بر طول دوره درمان اثر می‌گذارد. در ادامه این متن به بررسی بیشتر این موضوع می‌پردازیم.
روانپزشکان از چه درمان‌هایی استفاده میکنند؟
پیش از هر چیز باید بدانیم که چه درمان‌هایی به صورت کلی برای درمان افراد مبتلا به بیماری‌های روان، توسط روانپزشک به کار برده میشود. روانپزشکان بسته به نیاز هر بیمار از درمانهای مختلفی استفاده میکنند؛ از جمله اشکال مختلف گفتار درمانی، دارو‌ها، مداخلات روانی اجتماعی و سایر درمان‌ها (مانند درمان تشنج الکتریکی یا ECT) .
روان درمانی
روان درمانی که گاهی به آن گفتار درمانی نیز گفته میشود، درمانی است که شامل یک رابطه گفتاری بین درمانگر و بیمار است. میتوان از آن برای درمان طیف گسترده ای از اختلالات روانی و مشکلات عاطفی استفاده کرد. هدف روان درمانی حذف یا کنترل علائم ناتوان کننده یا آزاردهنده است تا بیمار بتواند عملکرد بهتری داشته باشد. بسته به وسعت مشکل، درمان ممکن است فقط چند جلسه در طول یک یا دو هفته طول بکشد یا ممکن است چندین جلسه در طی چند سال طول بکشد. روان درمانی می‌‌تواند به صورت فردی، زوجی، خانوادگی و یا گروهی انجام شود. در این خصوص معمولا نیاز به همکاری روانپزشک و روانشناس وجود داراد که بتوانند به طور موثرتری نسبت به درمان بیماری اقدام کنند.
دارو درمانی
بیشتر دارو‌ها توسط روانپزشکان تجویز میشوند و برای بیماری‌های مختلف، به شکل متفاوتی استفاده میشوند. پس از تکمیل ارزیابی‌های کامل، روانپزشکان میتوانند دارو‌هایی را برای کمک به درمان اختلالات روانی تجویز کنند. در حالی که مکانیسم دقیق اثر دارو‌های روانپزشکی به طور کامل شناخته نشده است، آن‌ها ممکن است سیگنال‌های شیمیایی و ارتباطات درون مغز را تغییر دهند که ممکن است برخی از علائم اختلالات روانی را کاهش دهد. بیمارانی که تحت درمان دارویی طولانی مدت هستند، باید به طور دوره‌ای با روانپزشک خود برای نظارت بر اثربخشی دارو و هرگونه عوارض جانبی احتمالی ملاقات کنند.
نقش دارو در درمان بیماری‌های روانی
دارو می‌‌تواند ابزار موثری در مدیریت طیف وسیعی از شرایط سلامت روان، از افسردگی و اضطراب گرفته تا اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی باشد. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که دارو راه حلی برای همه مشکلات سلامت روان نیست. چالش‌های سلامت روان هر فرد منحصر به فرد است و آنچه برای یک فرد موثر است ممکن است برای دیگری موثر نباشد و می‌‌تواند طیف وسیعی از عوارض جانبی و عوامل دیگری را در پی داشته باشد.
در برخی موارد، از دارو به عنوان کمکی برای درمان استفاده میشود که به مدیریت علائم کمک میکند، در حالی که فرد با یک درمانگر کار میکند یا در سایر اشکال درمان شرکت میکند. در موارد دیگر، به‌ویژه در شرایط شدید یا مزمن مانند اختلالات شخصیت یا اختلالات روان‌پریشی، دارو ممکن است برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرد.
انواع دارو‌های روانپزشکی
به صورت کلی، دارو‌های موثر در درمان مشکلات روانی را میتوان در چند دسته مختلف قرار داد:
- دارو‌های ضد افسردگی: برای درمان افسردگی، اختلال هراس، PTSD، اضطراب، اختلال وسواس فکری، اختلال شخصیت مرزی و اختلالات خوردن استفاده میشود.
- دارو‌های ضد روان پریشی: برای درمان علائم روان پریشی (هذیان و توهم) ، اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی استفاده میشود.
- آرام بخش‌ها و دارو‌های ضد اضطراب: برای درمان اضطراب و بی خوابی استفاده میشود.
- خواب آور: برای القا و حفظ خواب استفاده میشود.
- تثبیت کننده‌های خلق: برای درمان اختلال دوقطبی استفاده میشود.
- محرک‌ها: برای درمان ADHD استفاده میشود.
چه مدت باید تحت درمان روانپزشک باشم؟
طول درمان مشکلات روانی لزوماً از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اساساً، درمان باید همیشه به طور مناسب با ماهیت و شدت مشکل در فرد مطابقت داشته باشد. بیماری‌های روانی مقطعی معمولاً به جلسات درمانی کمتری نسبت به شرایط مزمن نیاز دارند. علاوه بر این، طول درمان با نوع درمان ارائه شده نیز در ارتباط است. درمانهای رفتاری شناختی، که بر یک مشکل خاص تمرکز میکنند، عموماً کوتاه‌تر از روان‌درمانی‌‌هایی با تمرکز گسترده‌تر هستند.
هنگام تعیین طول درمان، توجه به موارد زیر ضروری است:
درمان زمانی با موفقیت به پایان می‌‌رسد که بیمار به اهداف مورد توافق دوجانبه با درمانگر دست یابد. بحث در مورد طول درمان باید بخشی از گفتگوی شما با درمانگر باشد. طول درمان اغلب آزمایشی است و در طول دوره مجدداً مورد بررسی قرار می‌‌گیرد. برای درمانگران معمول است که چندین جلسه ارزیابی را قبل از پیشنهاد یک برنامه درمانی یا تنظیم یک دوره آزمایشی درمان انجام دهند که در آن زمان نیاز به درمان مجدداً ارزیابی شود. تحقیقات به طور کلی رابطه مثبتی بین طول درمان و نتایج بالینی پیدا کرده است، به طوری که افراد بیشتری با افزایش طول درمان، تغییرات یا بهبودی قابل توجهی را نشان می‌‌دهند. بنابراین مهم است قبل از اینکه تصور کنید درمان موثر نیست یا خودسرانه آن را قطع کنید، طول درمان خود را سپری کنید و سپس در مورد نتایج قضاوت کنید.
بنابراین معمولا چه مدت طول می‌‌کشد تا درمان اثر کند؟ تحقیقات اخیر نشان می‌‌دهد که به طور متوسط 15 تا 20 جلسه برای بهبودی 50 درصد از بیماران مورد نیاز است. تعداد زیادی از درمانهای روانشناختی خاص با مدت متوسط (مثلاً 12 تا 16 جلسه هفتگی) وجود دارد که از نظر علمی نشان داده شده است میتوانند منجر به پیشرفت‌‌های بالینی قابل توجهی شوند. در عمل، بیماران و درمانگران گاهی اوقات ترجیح می‌‌دهند درمان را در دوره‌‌های طولانی‌تری (مثلاً 20 تا 30 جلسه در مدت شش ماه) ادامه دهند تا به بهبود کامل‌تر علائم و احساس اطمینان در م‌هارت‌‌ها دست یابند. شواهد تحقیقات بالینی نشان می‌‌دهد که افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی خاص ممکن است برای مؤثر بودن درمان به جلسات طولانی‌تری (مثلاً 18-12 ماه) نیاز داشته باشند. تعداد کمی از افراد با مشکلات مزمن وجود دارند که ممکن است به حمایت درمانی گسترده نیاز داشته باشند: مثلاً درمان نگهدارنده برای کاهش خطر بستری مجدد روانپزشکی.
اگر فکر میکنید پیشرفت کافی پس از یک دوره درمان وجود ندارد، بهتر است که درمان خود را با درمانگر دیگری پیگیری کنید و یا درخواست ارزیابی مجدد طرح درمانی با درمانگر خود داشته باشید تا اطمینان حاصل کنید که درمان در مسیر درست و مفید قرار دارد.
برای درمان افسردگی چه مدت تحت درمان باشیم؟
یکی از مشکلات روانی شایع در عصر حاضر، افسردگی است که تعداد زیادی از افراد در جوامع مختلف با آن دست و پنجه نرم میکنند. اما اگر برای برطرف کردن این مشکل به روانپزشک مراجعه کنیم، چه مدت باید تحت دارودرمانی قرار بگیریم؟ در بسیاری از شرایط معمولاً توصیه میشود که درمان را حداقل به مدت 12 ماه ادامه دهید. منظور از 12 ماه، پس از زمانی است که احساس بهبودی میکنید نه زمانی که مصرف دارو را آغاز میکنید.
اگر چندین بار در زندگی شما مشکلات افسردگی وجود داشته باشد، یا اگر افسردگی شدید بوده است، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که مدت بیشتری از دارو استفاده کنید. دارو‌های افسردگی معمولاً در صورت استفاده طولانی مدت بی‌خطر هستند و اکثر افرادی که تحت درمان قرار می‌‌گیرند، کمتر احساس افسردگی میکنند. بسیار مهم است که دوز تجویزی توسط پزشک را مصرف کنید به صورت خودسرانه آن را قطع و یا کم نکنید.
نتیجه گیری و جمع بندی
اگر به دنبال دریافت مراقبت برای یک بیماری روانی هستید، احتمالاً برای تشخیص و درمان خود به روانپزشک مراجعه خواهید کرد. آن‌ها میتوانند روان درمانی، دارو یا ترکیبی از هر دو را برای کمک به کاهش علائم شما ارائه دهند. هنگامی که به دنبال روانپزشک هستید، مهمترین چیز این است که ارائه دهنده‌ای را پیدا کنید که با او احساس راحتی میکنید، گزینه‌های درمانی مناسبی را برای شما ارائه دهد و نیاز‌ها و شرایط شما را درک کند.
هنگام کار با روانپزشک، مهم است که در مورد علائم، نگرانی‌ها و اهداف درمان خود به طور صریح صحبت کنید. اینکار می‌‌تواند به روانپزشک شما کمک کند تا یک برنامه درمانی متناسب با نیاز‌های خاص شما ایجاد کند. همچنین بسیار مهم است که طول دوره درمانی خود را به طور کامل سپری کنید تا بتوانید نتایج رضایت بخشی دریافت کنید. کار با روانپزشک می‌‌تواند به شما کمک کند که داروی مناسب را برای شرایط خود دریافت کنید و همچنین راهنمایی‌هایی را در مورد سایر اشکال درمان و تغییرات سبک زندگی ارائه می‌‌دهد که می‌‌تواند از سلامت روان شما حمایت کند.
