متولد سال ۱۳۵۹ در خطه شمال. از کودکی مطابق آنچه که آن سالها و حتی هنوز هم متداول است به تشویق پدر و مادر به پزشکی علاقمند شد اما بعدتر دانست که این میل بیشتر بر پایه تمایل درونی به کمک به همنوع بوده است و نه فقط علاقه والدین.
بهمن ماه ۱۳۷۸ رسما پا به دنیای پر راز پزشکی نهاد، مسیری که از دانشکده طب در تهران آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد.
طی سال‌های دانشجویی تمام تلاش او بر این بود که بهتر بخواند و بیشتر بداند تا درک روشنی از پزشکی به عنوان یک هنر و نه صرفا یک وظیفه بدست آورد و نتیجه این دیدگاه منجر شد به پذیرش مستقیم از دوره عمومی به دوره دستیاری در دانشگاه علوم پزشکی تهران و بیمارستان شریعتی در شهریور ماه ۱۳۸۶ و در رشته کم نظیر مغز و اعصاب که هر آنچه شگفتی کردار آدمی است در آن نهفته.
سال ۱۳۸۷ به عنوان دستیار نمونه بیمارستان شریعتی انتخاب شدند؛ انتخابی که نشان داد تلاش دلسوزانه برای یاری بیماران و سعی در همدلی با آنان در نهایت بر کسی پوشیده نخواهد ماند.
از سال ۱۳۹۰ همزمان با پایان دوره دستیاری و اخذ بورد تخصصی بیماری‌های مغز و اعصاب، دوره طرح تعهد تخصص را در بیمارستان رازی قائمشهر آغاز کردند؛ همکاری‌ای که نزدیک به یک دهه و تا سال ۱۴۰۰ به طول انجامید.
به عقیده ایشان، طبابت هنر خوب دیدن، خوب شنیدن و همدلی است؛ و هر زمان این سه و لطف خداوند در کنارهم قرار گیرند بهبودی بیماران مسجل خواهد بود.